Bölüm 30 - Hepsi Yalan

Günler hızla geçiyordu ama her gün kendi içinde çok karmaşık ve uzundu. Onunla bazen telefonda konuşuyorduk bazen de akşamları internet üzerinde konuşuyorduk. İş yerinde çok yoruluyordu. Üstelik aynı işi başka bir mağazada yapsa daha yüksek maaş alabileceğini öğrenmişti. Yılbaşına kadar çalışıp ayrılabileceğini söyledi telefonda. Çünkü ona söylenen çalışma saatlerinin dışına çıkılıyormuş. Bazen sabah erken, bazen de öğlen gidiyordu. Sabahları ben uyandırıyordum onu. Uyanması çok zor olsa da yine de kızamıyordum. Telefonu uykuluyken açtığında çok tatlı oluyordu. Onu uyandırdıktan sonra tekrar yatıyordum. Dün ise onu uyandırdıktan sonra arkadaşım Yasin'i almak için otogara gittim. Onu otogardan aldıktan sonra eve geldik. Dersim olmadığı için tüm gün evdeydik. Ertesi gün Edirne’ye gideceği için daha sonra biletini almak için çarşıya indik. Bu sabah ise gitti. Dönüşte de yanıma uğrayabileceğini söyledi. Onu yolcu ettikten sonra okula gittim. Dersteyken O’ndan mesaj geldi. Ev adresimi soruyordu. Gerçi geçen gün internette de yazmıştım. Nedenini biliyordum tabi ama içim kıpır kıpır olmuştu. Yarın doğum günümdü ve sanırım bir sürpriz yapacaktı. Eve geldikten sonra yemek yiyip, bilgisayarın başına oturdum. Oyun oynuyordum. Ev telefonum çaldı. Arayan babamdı. Normalde babam beni hiç aramazdı. Şaşırmıştım. “Annen bugün oraya geliyor” dedi. Şok olmuştum. Kafamda birden bir sürü soru işareti oluştu. Aslında sürpriz yapacaktı ama babam, bavulları olduğu için annemi otogardan almam gerektiğini söyledi. Evden çıkmam için bir buçuk saatim vardı. Hemen bilgisayarın başından kalktım. Duş aldıktan sonra bulaşıkları yıkadım ve etrafı topladım. O'nu tanıyan annemin sorabileceği tüm sorulara cevap arıyordum. Çünkü O’nu İzmit’te okuyor biliyordu. Onun hakkında bir şey sorduğunda neler diyebileceğimi düşündüm. Üstelik birkaç hafta önce Antalya'ya gittiğimden de haberi yoktu. Eve gelebilecek arkadaşlarımla konuşurken bile her şey ortaya çıkabilirdi. Çünkü arkadaşlarım O’nun Bursa’da okuduğunu ve şu an Antalya’da olduğunu biliyorlardı. Ayrıca diğer odadaki halıyı da O vermişti. Onu da soracaktı annem. Her şeyin cevabını düşündüm. O’nu sorarsa “Sınavları bitti, Antalya’ya döndü” diyecektim. Ancak en önemli soru şuydu. Yarın eve herhangi bir şey gelirse, ne diyecektim. Üstelik okula gitmem gerektiği için ben evde olmadığımda da gelebilirdi kargo. Gerçi ben evdeyken de gelse annem yine bin bir soru soracaktı. Buna da bir cevap düşünmüştüm. Bir şekilde gizlemeliyim ya da her şey ortaya çıkmasına göz yummalıyım. Bunları düşüne düşüne otogara gittim. Bu sırada O’na da mesaj attım ve annemin geliyor olduğunu söyledim. Otogarda biraz bekledikten sonra annemin de içinde olduğu otobüs geldi. Servise binip eve geldik. Yemek hazırlarken arkadaşım ders notu almaya geldi. Annemle selamlaştıktan sonra annem tekrar mutfağa döndü. Neyse ki arkadaşımda çok oturmadı. Şimdi ise annem içeride uzandı. Benimse yarın için heyecanım daha da arttı. Üstelik onunla da henüz konuşamamıştım. Bekliyordum. Acaba neler olacaktı?