6 Kasım 2006

Bölüm 15 - Hayal Gerçek Oluyor... Mu?

Sabah onun mesajıyla uyandım. Saat 8 civarıydı. Beni çok özlediğini yazmıştı. Uyku sersemi olduğumdan doğru düzgün bir cevap yazamayacağımı biliyordum. Sadece çağrı attım ve yattım. Bunun üzerine bir mesaj daha geldi. Artık mesajlarına sadece çağrı cevabı mı alacağını soruyordu. Ben de mesaj yazarak harcayacağım kontörle sesini duymayı tercih edeceğimi yazdım. Derken beni şaşırtan bir mesaj geldi. “Sesimi az sonra kapıdan içeri girdiğimde duymaya ne dersin?” yazmıştı. Hemen ardından da “Kapıyı açsana” diye bir mesaj geldi. Evim zemin katta olduğundan sokak kapım hemen dışarı açılıyordu. Mesajına inanmıştım, kalktım, tüm iyi niyetimle kapıyı açarken bir yandan da “Saçmalama, gelmiş olması imkânsız, kendini kandırma” diyordum. Düşüncemde yanılmadım ve kapıyı açtığımda karşımda kimse yoktu. “Çok safım ki sana inandım bir de kalkıp kapıyı açtım” diye cevap yazdım. Tekrar yatağa yatıyordum ki bir “Kapıyı aç” mesajı daha geldi. Kandırılmıştım, ama onun geleceğini bilsem kapıda bile yatardım. Gittim tekrar kapıyı açtım. Yoktu. Onu görmeyi hiç bu kadar dilememiştim. Karşımda görsem kucağına atlayacak, dakikalarca sarılacaktım ona, sıkı sıkı. Ama sadece kendimi kandırıyordum. Gelmeyecekti.

Hiç yorum yok: